Wie? Wat? Waar en hoe? Jente en Michelle en AIESEC

Hallo Allemaal, hier ons eerste verslag. Na een aantal hectisch drukke weken waarin we zijn klaargestoomd voor het ambassadeurschap en tegelijkertijd onze laatste tentamens en essays moesten maken stond 10 juli onze vlucht naar Indonesië op de planning ! Omdat we het de weken voor ons vertrek nog zo druk hebben gehad hebben we niet eens de tijd gehad om ons voor te stellen en specifiek te vertellen wat onze plannen in Indonesië zijn. Onze 7,5 week staan namelijk niet simpelweg uit vakantie vieren en cultuursnuiven.

Wij zijn Michelle & Jente 21 en 19 jaar oud en wonend in Amsterdam en Utrecht. Michelle is inmiddels bijna derde jaars student Algemene Sociale Wetenschappen en Jente is toe aan haar tweede studiejaar van Culturele Antropologie. We zagen beide de reclameposters voor het ambassadeursprogramma waarin een leerzame reis van 6-8 weken werd aangeboden inclusief gesponsorde ticket. Dit leek ons natuurlijk geweldig, dus hebben we besloten om mee te doen aan de selectierondes. Na steeds weer een ronde verder te komen kwam de reis toch steeds dichterbij. Van de 500 aanmeldingen zouden er maar 20 personen op reis gaan dus bleef het tot het einde erg spannendWe waren dan ook super blij toen we de telefoontjes kregen dat we waren uitgekozen om naar Indonesië te gaan. De 20 geselecteerde deelnemers werden in duo's ingedeeld en deze duo's kregen allemaal een verschillend land toegewezen. Michelle en ik zijn gekoppeld en wij zullen als AIESEC ambassadeurs Indonesië mogen bezoeken.

AIESEC is een internationale studentenorganisatie en is actief in meer dan 124 landen over de hele wereld. Het organiseert vele activiteiten, stages om studenten internationale en nationale ervaring te geven en zich hierdoor kunnen ontwikkelen op persoonlijk en professioneel vlak. Zo bestaat er ook het Ambassadeursprogramma. Per jaar worden er 10 duo's geselecteerd om AIESEC vestigingen in het buitenland te gaan bezoeken als ambassadeurs van AIESEC Nederland. Ze gaan naar het buitenland om daar trainingen te geven en de lokale AIESEC vestigingen inspiratie te geven hoe ze hun AIESEC kunnen organiseren en managen. Naast het bezoeken van de lokale AIESEC vestigingen gaan de ambassadeurs aan de slag met humanitaire projecten en houden ze zich bezig met een opdracht voor de Rabobank. Binnen deze opdracht verdiepen wij ons in de melkindustrie van Indonesië. We gaan melkboeren en melkveecooperaties bezoeken om te kijken hoe de sector verbeterd zou kunnen worden en de positie van melkboeren op een duurzame manier zou kunnen worden verbeterd in Indonesië. Dit zijn de dingen waar we ons de komende weken mee bezig zullen houden in Indonesië.

Zo, dat was alle formele informatie en nu zullen we wat vertellen over onze reisplannen en een verslag geven van de afgelopen week die in een sneltreinvaart voorbij is gegaan. Onze planning was om te beginnen bij AIESEC Denpasar omdat er in de rest van Indonesië tot 28 augustus Ramadan is. Tijdens de Ramadan ligt AIESEC verder helemaal stil dus kunnen we niet bij hun terecht. Helaas blijkt AIESEC Denpasar net opgestart te zijn en viel er nog niet zoveel te helpen en te organiseren, dus werd ons afgeraden om bij hen langs te gaan. We hebben besloten eerst Bali rond te trekken om cultuur te snuiven en dit deel van Indonesië te ontdekken. De 25e van Juli vliegen we naar Yogyjakarta om daar kennissen van Michelle te bezoeken en ons bezig te houden met enkele Vrijwilligersprojecten. We hebben nog steeds stille hoop wel AIESEC Yogyjakarta te bezoeken ondanks de Ramadan, maar de communicatie verloopt traag. Na Yogyjakarta willen we naar Bandung en Jakarta om ons bezig te houden met de Rabobank opdracht. Dit doen we tot 19 Augustus waarna we AIESEC Surabaya willen bezoeken. 31 augustus vliegen we weer richting Nederland en is het avontuur weer afgelopen. 10 Juli vlogen Michelle en ik vanaf Schiphol richting Kuala Lumpur. Na een lange vlucht van 12 uren kwamen we daar aan om vervolgens 6 uur te moeten wachten op de volgende vlucht naar Denpasar. Na 24 uur op pad te zijn geweest waren we erg blij te landen in Denpasar en vervolgens werden we vlak voor ons hostel gedropt door de taxi chauffeur. Hier wachtte een warm ontvangst van de eigenaar van het hostel Agung Donny. We zijn de volgende dag het gebied rond Seminyak gaan bekijken en hadden erg last van onze jetlag dus lagen vroeg in ons bed. De volgende dag zijn we naar het midden van het eiland gereden naar het stadje genaamd Ubud. In Ubud lopen allemaal apen rond in the monky forest. We hebben de markt bezocht om onze onderhandel skills te oefenen en hebben al zoveel mogelijk Indonesisch voedsel uitgeprobeerd. We proberen daarnaast ook zoveel mogelijk Indonesische woordjes te leren en gelukkig weet Michelle door haar Indonesische familie al heel wat. Dit wordt erg gewaardeerd door de Indonesiërs. Omdat we zoveel leuke Indonesische mensen ontmoeten en leuke gesprekken met ze hebben hebben we besloten een profielenschets te gaan maken. We willen een foto en verhaal van deze mensen noteren om, daardoor hun verhaal en levenswijze te kunnen portretteren en dit te kunnen laten zien aan anderen. Zo proberen we een goed beeld de krijgen van de Indonesische cultuur en de mensen die deze cultuur kleur geven. De dagen erna hebben we gevuld met het reizen naar een kustplaats genaamd Lovina. Onderweg hebben we een rondleiding gekregen op een koffie proeverij en de befaamde koffie Luwak van de uitwerpselen van de Luwak kat geproefd. Ondertussen proberen we dingen te regelen voor de projecten die we willen ondernemen en proberen we goed contact te onderhouden met AIESEC Indonesië. Dit blijkt een hele klus door de Ramadan die heel Java en Sumatra in slaapstand lijkt te hebben gebracht. We blijven proberen en proberen ondertussen de Indonesische cultuur zo goed mogelijk te leren kennen.

We houden jullie op de hoogte van de rest van onze belevingen. Liefs Michelle en Jente